Deze voormiddag mocht ik opnieuw een huwelijk voltrekken op het domein Le Paige. Altijd speciaal. Het is een van de leukste kantjes van een schepenambt: erbij mogen zijn op een van de bijzonderste dagen in het leven van je medemensen.
Deze keer was het nog bijzonderder dan anders. De bruid – perfect tweetalig trouwens – was van franstalige afkomst, en om het voor de familieleden een beetje hartelijk en verstaanbaar te houden, las ik ook in het Frans voor, over les doits et devoirs des époux enzovoort.
Vrees trouwens niet, Vlaamse Vrienden! Ik heb me perfect aan de taalwetgeving gehouden. Maar het leek me wel leuk om de hele familie te betrekken. Ik legde de Franstalige familie ook uit dat zij niks te vrezen hadden. Want ik had een geel-zwarte sjerp aan. Ik mag nu eenmaal geen driekleur dragen.
Die geel-zwarte sjerp is sinds 2018 de officiële ambtskledij van een schepen, te dragen op plechtige gebeurtenissen. Alleen de burgemeester heeft het (voor)recht de driekleur te dragen. Maar die mag dan dan ook weer kiezen voor een tweekleurige versie, zonder rood. Een schepen heeft niet te kiezen. Dat is me de laatste jaren wel duidelijk geworden.
‘t Is maar dat jullie het weten. Proficiat trouwens, Marie-Laure en Thomas!
Et pour les francophones: la même chose.
